Basement – «Covet» (Official Visualizer)

🅿🅾🅾🆁 🆃🅷🅸🅽🅶🆂 ή Πώς επιτέλους Η Γυναίκα νικάει ολοσχερώς

POOR THINGS ή Πώς επιτέλους Η Γυναίκα νικάει ολοσχερώς

Η ταινία είναι eye candy και θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για όλα τα τεχνικά διαμάντια της.
Αλλά θέλω να σταθώ στον ρόλο της Μπέλλας. Και να μιλήσω για την Γυναίκα.

Ξεκινά σαν μωρό που αρχίζει και αρθρώνει. Ο «πατέρας» της που όμως δεν είναι πατέρας της, ο Γκοντ (τυχαίο;) θέλει να την προστατεύσει από τον κόσμο. Αλλά πώς μπορεί αυτή η γυναίκα να φυλακιστεί;
Οι πρώτες νίκες της έρχονται όταν παίζει με την γλώσσα. Μιλάει για τα πιο απλά, φιλοσοφικά και σεξουαλικά θέματα με τον πιο ανατρεπτικό τρόπο. Και χωρίς να «ξέρει» τι λέει. Ή μάλλον ξέρει, απλά ακόμα δεν γνωρίζει τον κοινωνικό αντίκτυπο αυτών που λέει.
Παίζει για λίγο σύμφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες αλλά όχι για πολύ.
Πάει να παντρευτεί αλλά ο άντρας της είναι πουριτανός και δεν θέλει σεξ πριν τον γάμο. Η Μπελλα δεν το καταλαβαίνει. Αφού είναι κάτι τόσο όμορφο γιατί δεν το κάνουν όλοι κάθε μέρα;
Δεν έχει βουτηχτει ακόμα στην γλώσσα, στα όριά της και τα αδιέξοδά της.

Αλλά ακολουθά την καρδιά της ή μάλλον το σώμα της ολόκληρο που πάλλεται από ηδονή, κ δραπετεύει με τον πρώτο που θέλει να την αποπλανήσει.
Περνά ο καιρός και ο άντρας που την αποπλάνησε κ την είχε του χεριού του, νιώθει ότι εκείνη του φεύγει. Ενώ εκείνη απλά μπορεί να ζήσει κάτι ερωτικό με κάποιον άλλο, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό έχει σημασιακό αντίκτυπο σε αυτόν. Σαν να ξεχωρίζει τις σωματικές απολαύσεις, με τις συμβολικούς δεσμούς.
Εκείνος όμως, έρχεται σε μάχη με κάθε υποτιθέμενο εραστή, μπλεγμένος σε ένα φαλλικό αέναο πόλεμο. Και έτσι την χάνει.

Όταν εκείνη πάει και δουλεύει σε μπουρδέλο, αντιμετωπίζει σαν παιχνίδι το σεξ με άλλους άντρες. Προσπαθεί να το κάνει πιο όμορφο, πιο ανθρώπινο, μαθαίνοντας πληροφορίες για εκείνους, λέγοντας ανέκδοτα, περνάει όμορφα. Αλλά δεν απολαμβάνει τόσο.
Μόνο στο σώμα και το στόμα μιας Αλλης γυναίκας μπορεί να χαρεί πάλι τον έρωτα και την απόλαυση.

Δεν μετανιώνει για τίποτα, γνώρισε το σεξ με τόσους άντρες, αλλά είδε τον φετιχιστικο χαρακτήρα του αντρικού έρωτα. Κάθε άντρας την είχε σαν αντικείμενο, δεν μπορούσε να την δει σαν υποκείμενο που επιθυμεί.
Γυρνάει πίσω, και πάει να παντρευτεί εκείνον που την περίμενε. Ελπίζει κ βλέπει στα μάτια του το πάθος, κ αυτό την τραβάει.
Και εκεί που πάει να συμβιβαστεί, έρχεται ο άντρας από παλιά. Πριν γίνει η Μπελλα, κ φεύγει μαζί του.
Τι έκπληξη! Και όμως καμία έκπληξη. Θέλει να δει ποια ήταν πριν. Να μάθει κάτι από την υποκειμενικη της ύπαρξη.

Αλλά μαθαίνει με τον δύσκολο τρόπο, ότι είναι η ιστορία μιας άλλης. Δεν είναι η Μπελλα που έχει γίνει πια.
Κανείς άντρας δεν μπορεί να την φυλακίσει, κι εκείνος ο άντρας που θα προτιμούσε να την δει νεκρή παρά ελεύθερη, τιμωρείται όπως του αξίζει.
Όχι με θάνατο, πολύ εύκολα θα γλιτωνε έτσι.
Αλλά του βάζουν το μυαλό ενός ζώου, και γίνεται μια γλυκούλα κατσίκα.

Και πώς τελειώνει;
Τι άλλο έμεινε στην Μπελλα να κατακτήσει;
Τον κόσμο της γνώσης.
Θέλει να γίνει γιατρός. Αυτό το μαγικό επάγγελμα που κάνει θαύματα, διώχνει τον θάνατο όλο κ πιο μακριά.
Να εισέλθει στον κόσμο της γνώσης, έναν πατροπαραδοτα ανδρικό κόσμο, και να τον κυριεύσει.

Και ποιος άντρας μένει στο τέλος δίπλα της;
Μόνο αυτός που την αποδέχτηκε όπως ήταν. Που δεν είχε πρόβλημα με το οτι ήταν πορνη. Το αντίθετο. Του είναι αδιάφορο. Την αγαπά. Την θέλει ακόμα.
Κι εκείνη δεν μένει μόνο μαζί του. Είναι και η γυναίκα μαζί της.
Δεν μπορεί να χωρέσει σε μια τόσο γεμάτη όρια αντρική αγκαλιά.
Στην τελευταία σκηνή, όλες οι γυναίκες μαζί, κάθε μία διαφορετική, κάθε μία με τις νίκες της. Ενωμένες.
Τίποτα και κανείς δεν τις κρατά πίσω.

Η Μπελλα ήρθε στη γλώσσα σαν μωρό, και βγήκε σαν αυτοκράτειρα.
Μπορεί μόνο να χαμογελά.
Έχει πολλές μάχες ακόμα να δώσει σε μια κοινωνία γεμάτη απωθησεις, αλλά ποιος αμφιβάλλει ότι θα τις νικήσει όλες κατά κράτος;