10 χρόνια μετά. Αισθάνομαι συγκίνηση όποτε ακούω αυτή την διασκευή μας. Δεν υπήρχε στο youtube μέχρι τώρα, αλλά 10 χρόνια μετά, κάτι μας τράβηξε και την ανεβάσαμε.
Σημαίνει πάρα πολλά για εμάς σε πάρα πολλά επίπεδα.
Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλες επιθυμίες.
«Can’t you feel the knife?» επαναλαμβάνει ο Σπύρος στο τραγούδι. Το νιώθω πολλές φορές αυτό το μαχαίρι, αλλά δεν το φοβάμαι πια.
Ελπίζω να το απολαύσετε, είναι ό,τι πιο αγνό και αυθόρμητο δημιουργήσαμε ποτέ. Πάνω από ενα λάπτοπ έγινε η ηχογραφήση χωρίς εξωτερικό μικρόφωνο, και ο ήχος ήρθε στα καλύτερά του με τις μαγείες του Στράτου στη μίξη, όταν ακόμα δεν ήταν ο drummer της μπάντας, αλλά απλά ένας φίλος που θα μας βοηθούσε με τον ήχο στο τραγούδι.
Η μπάντα διαλύθηκε αρχές του 2016, τώρα με τον Γιάννη και τον Στράτο σκαρώσαμε του vaulter και ετοιμαζόμαστε για 1ο δίσκο, εγώ παράλληλα ετοιμάζω νέο σόλο προτζεκτ. Πού θα είμαστε σε 10 χρόνια;
Ίσως ξανασυναντηθούν τα 43 ηλιοβασιλέματα, ποιος ξέρει.
Να ‘στε όλοι καλά, να ζείτε όμορφες και γεμάτες νόημα ζωές.
Στο επανιδείν.
—————————————————————————————-
This is our first cover back from 2009. The song is inspired by Zach Condon from Beirut who sang Grizzly Bear’s ‘Knife’ during one night in the Parisian streets.
This is the time when we chose to form an indie rock band, with mainly acoustic songs. This cover is the essence of the spirit of our band in so many different ways. With this song we said goodbye to the 00’s and entered a new decade.
Many things have changed from that time. We released one EP, one LP, and several covers including Nightcall-Under Your spell from the movie «Drive». Band split up in beginning of 2016.
10 years have passed since the time we formed, and we are really proud to bring this cover back to life.
Enjoy and who knows? Maybe we’ll meet in 10 years.
Have a good and meaningful life people.
Credits:
Main Vocals: Spiros Dimitropoulos
Back Vocals: Dionisios Analitis
Guitars: Dionisios Analitis, Yannis Zacharopoulos
Mixed by Stratos Patlamazoglou
The song was recorded using only a laptop microphone. It was mixed by the one and only Stratos Patlamazoglou, who wasn’t yet a member of the band, but he became our drummer for the next years.
The photo was taken during our 1st rehearsal in Spiros’ house a.k.a «sunset» on 29 January 2009.
Εγώ που αλλάζω μορφή κι από στιγμή σε στιγμή θα χαθώ
από προσώπου της γης στην κόψη μιας αστραπής
μια μέρα θα εξαφανιστώ
από τη νύχτα μεθάω και στο σκοτάδι γελάω
βάζω μια μάσκα από φως και ξεχνώ
ο κόσμος λέει πολλά κι όταν με κρίνει σκληρά
η απάντησή μου είναι.
Υπάρχεις μόνο εσύ δυο φίλοι κι η μουσική
που την καρδιά μου ξέρουν
θα μείνω πάντα παιδί σαν το παλιό το κρασί
στα χρόνια ταξιδεύω…
Ανακατεύω μπογιές τραβάω ευθείες γραμμές με το νου
φιλοσοφίες ακούς από ανθρώπους κουτούς
που εμένα δε με πείθουν.
Υπάρχεις μόνο εσύ δυο φίλοι κι η μουσική
που την καρδιά μου ξέρουν
θα μείνω πάντα παιδί σαν το παλιό το κρασί
στα χρόνια ταξιδεύω.
Άκουσε με…
Σ’ ένα ακρογιάλι στάσου κι αν ένα αστέρι πέσει πιάσ’ το
αυτό που θέλεις πέσ’ το όλα μπορούν να συμβούν
κάθε λεπτό θα ζήσω σαν να `ταν πες το τελευταίο
ο χρόνος κάνει κύκλο και οι στιγμές που κυλούν
το μέλλον τώρα βλέπω και οι τρομπέτες ηχούν
με τα φτερά μου πετάω…
Εγώ που αλλάζω μορφή κι από στιγμή σε στιγμή θα χαθώ
από τη νύχτα μεθάω μες στο σκοτάδι γελάω
και στο φεγγάρι λέω:
Υπάρχεις μόνο εσύ δυο φίλοι κι η μουσική
που την καρδιά μου ξέρουν
θα μείνω πάντα παιδί σαν το παλιό το κρασί
στα χρόνια ταξιδεύω..
Κοίταξέ με…
